Besneeuwd Landschap

Een groot schilderij van meer dan vier vierkante meter, Besneeuwd Landschap, van de Zwitserse schilder Cuno Amiet is verbazingwekkend vanwege het onevenredig grote oppervlak dat wordt gegeven aan een reeks subtiele, delicate wittinten, die de donkere vlek van een eenzame skiër accentueren. Het figuur ziet er belachelijk klein uit. Meer dan een weelderig berglandschap schildert de kunstenaar misschien een symbolische reis door een oogverblindend witte, stille woestijn. Is de skiroute ook een morele reis? Het leven gaat koppig door ondanks de aanmatigende monumentaliteit van deze vijandige omgeving. De dunne sporen die door de pluizige penseelstreken weven, laten zien dat de skiër doorzet, gebogen om zijn onzichtbare doel te bereiken; hoewel het buiten beeld is, twijfelen we noch aan het bestaan ​​ervan, noch aan het vermogen van de skiër om het te bereiken. Zijn vastberadenheid tempert de indruk van de kwetsbaarheid van de man in dit grandioze landschap. Cuno Amiet, een lid van de Pont-Aven school, een leerling van Hodler en een vriend van Giovanni Giacometti en Giovanni Segantini is onterecht weinig bekend. Misschien omdat zijn werk zo uniek was, zoals blijkt uit dit atypische doek, aan de rand van hedendaagse experimenten in de schilderkunst. Ik zie zo'n eenzaamheid en vastberadenheid van de man op dit schilderij!