Tamara de Lempicka
Nog nooit is een carrière van een bestrijder van diarree zo glamoureus afgebeeld. Tamara de Lempicka's portret van Dr. Pierre Boucard toont de Franse bacterioloog die in 1907 de bacterie Lactobacillus acidophilus isoleerde uit menselijke ontlasting en Lactéol ontwikkelde. Lactéol is een middel tegen diarree dat nog steeds door heel Frankrijk en daarbuiten gebruikt wordt. Zijn bedrijf Laboratoire du Lactéol du Docteur Boucard, in een van de buitenwijken van Parijs, was erg winstgevend. Boucard toenemende vermogen maakte dat hij zich kon toeleggen op zijn liefde voor kunst en kon gaan rentenieren. Hij was bevriend met de fotograaf Jacques Henri Lartigue, die hem wel eens spontaan vastlegde terwijl hij van een cocktail nipte of achter het stuur zat van zijn Rolls Royce.
In de late jaren 20 van de twintigste eeuw werd Boucard een vaste opdrachtgever van Lempicka. Hij bestelde portretten van zijn gezin en kreeg hij het recht om als eerst werk te kopen dat door andere opdrachtgevers bij voltooiing onvoldoende werd bevonden. Dit portret van hem dateert uit 1929. Door de overeenkomst met Boucard veranderde de financiële situatie van Lempicka drastisch.
Geboren in Warschau in 1892 in een gezin van Pools-Russische aristocraten (hoewel dit ook in 1898 of 1902 in Moskou geweest kan zijn - daarover bleef Lempicka vaag), ontvluchtten Lempicka en haar echtgenoot (die aanhanger was van de tsaar) Rusland na de revolutie. Hun luxueuze levensstijl begon de aandacht te trekken van de Tsjeka, de bolsjewistische geheime dienst. Het stel kwam in 1918 aan in Parijs en Lempicka nam er schilderlessen toen haar echtgenoot geen baan kon vinden. Tegen 1925 was ze een art deco schilderes van naam geworden. Met Boucard als vaste opdrachtgever kon ze zich een luxe atelier in de modernistische stijl met glas en chroom veroorloven. Haar portret van Boucard is subtiel dubbelzinnig. Hij ziet er elegant en verfijnt uit, met de uitstraling van een ster van het matinée. Hij is een kosmopolitische man van de wereld en een beroemde wetenschapper, die met een dynamische halve draai poseert en zijn professionele attributen bij de hand heeft. Boucards dubbele persoonlijkheid wordt mooi suggestief getoond met zijn kleding, weergegeven met vele, haarscherpe lijnen: op het eerste gezicht lijkt hij zijn nederige laboratoriumjas te dragen, maar in werkelijkheid is het een flamboyante, witte trenchcoat die meer geschikt is voor rendez-vous op de Champs-Élysées dan voor medische onderzoek. Theatraal licht en een dramatische achtergrond van abstracte architectonische panelen, geleend uit het kubisme, maken het plaatje compleet.