De Spoorweg biedt geen verhaal, geen duidelijke relatie tussen de figuren, geen middelpunt. Hoewel de scène zelf gecomponeerd is, zien de onderwerpen en scène eruit als een gemengd ongeval. In het werk gebruikte Manet zijn favoriete model Victorine Meurent, ook het model voor ‘Olympia’ and ‘De Lunch op het gras’, die voor een ijzeren hek zit met een slapende puppy en een opengeslagen boek op haar schoot. Naast haar zit een klein meisje met haar rug naar de schilder die een trein ziet passeren, alleen aangegeven door de witte rook. Nogmaals, het schilderij lijkt geen verhaal te hebben, geen relatie tussen de personages - een nonchalant straatbeeld.
De Spoorweg
olieverf op doek • 111.5 × 93.3 cm
-
Edouard Manet