De Bark van Dante

Delacroix, in zijn eerste poging om toegang te krijgen tot de Parijse Salon van 1822, werkte twee en een halve maand non-stop aan dit, De bark van Dante, zijn eerste toegang tot de kunstinstelling. Nadat het voltooid was, was Delacroix uitgeput en zwak en had herstel nodig. De kritische ontvangst was uiteenlopend, van berichten dat het saai was, tot het gevoel dat de kunstenaar hoop had, tot dat hij al een vooraanstaand colorist was. Diezelfde zomer kocht de staat Frankrijk het schilderij voor 2.000 frank aan en het werd overgebracht naar het Museum van Luxemburg. Zeven jaar na de dood van de kunstenaar werd het verplaatst naar het Louvre, waar het nu staat.