Onbekende Artiest
Tussen de zestiende en achttiende eeuw was elke moskee en elk paleis in Turkije compleet versierd met deze keramieke tegels. Ze werden geproduceerd in de werkplaats van Iznik, een stad zo'n honderd kilometer van Istanboel. Iznik's keramieke tegels werden vaak gebruikt in het Ottomaanse rijk en waren kenmerkend voor de klassieke periode.
Als eerste was dit omdat het een goedkope en praktische oplossing was voor het decoreren van een monument. Patronen en kleuren werden gemaakt om identitiek en repetitief te zijn. Ten tweede werd deze soort kunst geproduceerd onder de sterke invloed van het Ottomaanse rijk. De kunstvorm representeert de aristocratische manier van leven: een symbolisch paradijs waarin bloemen perfect en permanent bloeien. Je kunt vier soorten bloemen herkennen: de tulp, de anjer, de roos en de hyacint. Samen met een specifieke bladvorm vormen zij de saz-stijl. Bloemen en bladeren worden altijd samen teruggevonden in keramieke tegels en borden, en vaak afgebeeld met de kleuren blauw, turquoise, groen en rood.
Als laatste spreidde deze decoratie zich over de binnen- en buitenkant van elk gebouw en reflecteert daarmee de kunst van de Ottomaanse tuinen. Echte bloemen werden overal gebruikt als de ultieme decoratie door wie dat zich kon veroorloven, en daarmee zijn de tegels de enige overblijfselen waarmee we ons de luxe kunnen voorstellen waarin deze mensen in die tijd leefden.
- Coraline Meric
PS Heb je de Ottomaanse tapijten gezien in de Europese schilderkunst? Hier kun je ze bewonderen in schilderijen van renaissance-meesters!