Zelfportret met maskers

Deze beroemde teruggetrokken levende schilder, die regelmatig maskers gebruikte in zijn bijtende satire op de Belgische samenleving, religie en politiek, steekt in dit kleine schilderij de draak met zichzelf en zijn artistieke status. Bekend als een huismus, die een groot deel van zijn leven in de zolderstudio van het huis aan zee van zijn ouders werkte, moet Ensor geamuseerd zijn geweest door zijn succes in de samenleving die hem zo hardvochtig had afgewezen in de late jaren 1880, toen zijn bekendste schilderij De intrede van Christus in Brussel uit 1889, werd geweigerd door de Brusselse avant-garde Salon. In Zelfportret met Maskers, schildert de kunstenaar zichzelf middenin een carnevalmenigte. Enkel de hoofden zijn zichtbaar vanuit dit perspectief, de lichamen zijn aan het zicht onttrokken door een melee van gekke en enge gezichten. Bij het midden van het doek zien we de kunstenaar zelf, een beetje bezorgd kijkend, maar erg menselijk in vergelijking met de geesten, demonen, monsters en schedels die hem aan alle kanten omringen. Het schilderij roept vragen over bij een kunstenaar die er nooit echt bij hoorde.