Compositie VII (de drie gratiën)

Theo van Doesburg, een van de oprichters van De Stijl, was een was een wonderbaarlijk talent, die geïnteresseerd was in schilderen, beeldhouwen, grafisch ontwerpen, architectuur, ruimtelijke ordening en kritiek.  Hij werd ook geassocieerd met de Bauhaus en Dada bewegingen van na de Eerste Wereldoorlog. Compositie VII demonstreert de principes van De Stijl, een groep van voornamelijk Nederlandse schilders en architecten, die sterk beïnvloed waren door de architectonische vormen en op raster gebaseerde composities van Piet Mondriaan. Opgericht in 1917 als een reactie op de absurditeit en irrationaliteit van de na de Eerste Wereldoorlog, stelde De Stijl kunstenaars - ietwat paradoxaal - een rationele kunst voor gebaseerd op utopistische theoriën. Zij zochten de geest van evenwicht en simplificatie door harmonieuze afbeeldingen van basale formele elementen en samenhangen die gevonden werden in de kunst en natuur. In Compositie VII paste Van Doesburg dit concept toe op verticale en horizontale rechthoeken, die in primaire kleuren werden geschilderd - blauw, geel en rood - plus wit en dat alles vlak op een vlakke zwarte ondergrond.  Het resultaat is een beeld van onreduceerbare vormen, dat de gewoonlijke afstand tussen voor en achtergrond verstoort, daarmee een compact en op zich zelfstaand kunstwerk creërend waarin alle elementen onderling afhankelijk zijn.