De Geboorte van Venus

Heb je ooit gehoord van de 'Academies'? Academische kunst is een stijl van schilderen en beeldhouwen die is geproduceerd onder invloed van Europese kunstacademies. In het bijzonder de Franse Académie des Beaux-Arts, die oefende onder de stromingen van het neoclassicisme en de romantiek. In deze context wordt het vaak 'academisme', 'academisme', 'L'art pompier' en 'eclecticisme' genoemd, en soms in verband gebracht met 'historicisme' en 'syncretisme'. Academies leidden onderwijsscholen, hielden jaarlijkse of halfjaarlijkse tentoonstellingen en boden locaties waar kunstenaars hun werk konden tonen en kritische aandacht konden cultiveren. Hier konden jonge kunstenaars door patronageverbanden naar bekendheid worden gepromoveerd en collectief bescherming zoeken voor artistieke belangen. Vanaf het einde van de achttiende eeuw hadden dergelijke instellingen een virtueel monopolie op de smaak van het publiek en officieel mecenaat. Academische kunst werd voor het eerst bekritiseerd door realistische kunstenaars zoals Gustave Courbet omdat ze gebaseerd waren op idealistische clichés en mythische en legendarische motieven vertegenwoordigden, terwijl hedendaagse sociale zorgen werden genegeerd. Een andere kritiek van realisten was het 'valse oppervlak' van schilderijen - de objecten zagen er glad, glad en geïdealiseerd uit - zonder echte textuur. De realist Théodule Ribot ging hier tegenin door te experimenteren met ruwe, onafgewerkte texturen in zijn schilderijen. Vandaag krijgt u het iconische academische stuk De Geboorte van Venus van Cabanel te zien.