Gezicht op de straat Saruwaka bij avond

Uit bezorgheid over de hedonistische bezigheden van het gewone volk, kondigde de overheid in 1842 een aantal hervormingen af die tot doel hadden om de bloeiende vermaaksindustrie in de stad in te dammen. Alle Kabuki-theaters werden verplicht zich te verplaatsen naar het Saruwaka-machi district in het noordoostelijke deel van de stad. Het plan werkte averechts uit. In plaats dat het hierdoor moeilijk werd voor mensen om de schunnige voorstellingen bij te wonen, ontwikkelde het gebied zich tot een bloeiende attractie met ontelbaar veel ondernemingen en restaurants om de luidruchtige theaterbezoekers te voeden. In deze voorstelling van Sarukawa-machi kunnen we de drie theaters herkennen aan hun torentjes die aan de rechterkant boven de dakenrij uitsteken. Voorstellingen mochten uitsluitend plaatsvinden tussen zonsopkomst en zonsondergang. Daarom toont deze prent, bij volle maan, het gebied nadat de theaters hun deuren hebben gesloten. Desondanks zijn de straten nog vol met flanerende mensen, nagenietend van de opwindende voorstellingen die ze eerder op de dag hebben bijgewoond. Anderen bezoeken ongetwijfeld de restaurants, met hun uitnodigende verlichting.

Ik mis echt de volle straten en theaters. Covid, verdwijn! We hopen dat dit jaar veel beter zal zijn dan het vorige. Dat zou best kunnen, zeker met onze papieren kalenders en notitieboeken.

P.S. Hier vind je de mooiste gezichten van Hiroshige op een winters Edo!<3