Carl Locher
Hallo! Het is de eerste zondag van het nieuwe jaar en we hebben iets speciaals voor jullie in petto :) Van 3 januari tot 24 januari zullen we elke zondag stukken presenteren uit de fantastische collectie van een van onze favoriete musea in de wereld, Skagens Kunstmuseer in Denemarken. Het museum toont een uitgebreide collectie werken van leden van de kolonie van Skagen-schilders die in de late 19e en vroege 20e eeuw in het gebied woonden en werkten. Prachtig werk. Het is de tweede keer dat DailyArt en Skagens Kunstmuseer samenwerken en nu willen we vier werken presenteren onder het thema "Schemeruur". Veel plezier!
De zee in Lochers schilderijen is vaak woelig en vol met golven, groot en klein, maar dit werk straalt een zekere kalmte uit. Het toont het blauwige licht van een mooie septemberavond en het lijkt wel een nachtzicht. Carl Locher is in Scandinavië vooral bekend om zijn etsen van vissers en schepen op zee en hij was verantwoordelijk voor het aanleren van de etstechniek aan veel van zijn tijdgenoten aan het eind van de 18e eeuw. Hij begon echter - net als een aantal andere Skagen-schilders - als zeeschilder en bleef tot aan zijn dood trouw aan dit onderwerp.
Voordat Carl Locher zich in 1872 inschreef aan de Koninklijke Deense Academie voor Schone Kunsten in Kopenhagen, besloot hij Skagen voor het eerst te bezoeken. Hij raakte uiterst gefascineerd door de omgeving en schilderde meerdere malen vissersboten of wrakken op het strand of aan de waterkant. Een van zijn favoriete motieven was het toenmalige vervoermiddel tussen Frederikshavn en Skagen - de postkoets - een door paarden getrokken rijtuig dat een deel van het traject langs het strand aflegde. Op deze schilderijen zijn geen of slechts zeer kleine menselijke figuren te zien. Locher verbleef in 1875-76 en nogmaals in 1878-79 in Parijs om zich verder te bekwamen, maar hij bezocht Skagen nog steeds als hij weer thuis kwam in Denemarken. Jarenlang gebruikte Locher een vilten tent als atelier en onderkomen. Deze tent kon worden verplaatst op de stranden rond Skagen, zodat hij zelfs bij slecht weer beschut was, terwijl hij de verschillende soorten weer en lichteffecten op de kusten in beeld kon brengen. Pas in 1910 bouwde hij een huis aan het zuidstrand van Skagen, waar hij woonde tot zijn dood in 1915.