Hector en Andromache

Giorgio de Chirico is vooral bekend als Italiaans "metafysische schilder" die surrealist werd genoemd maar doorgaans botste met de surrealisten. Met "metafysisch" bedoelden zijn tijdgenoten iets dat buiten het universum ligt en dat geregeerd wordt door natuurwetten. "Een kunstwerk moet ontsnappen aan alle menselijke grenzen: logica en boerenverstand staan alleen maar in de weg" schreef de Chirico in 1913. Dit werk was een product van de cubistische én de surrealistische school  Surrealisme ontleent zijn onderwerpen aan dromen en steunt op geometrie en simpele structuren. Cubisme maakt gebruik van representatieve beelden door intens gebruik van geometrie en hellende perspectieven. Het onderwerp van dit schilderij is van Grieks mythologische oorsprong - Hector's afscheid van zijn vrouw Andromache voor het gevecht met Achilles. De Chirico beeldt het vervloekte koppel af. De linkse figuur is Hector, met de brede schouders en de taps toelopende onderbuik. De rechtse figuur is Andromache: zij is samengesteld uit meer vrouwelijke, organische, gebogen vormen en heeft uitgesproken heupbeenderen.