William Merritt Chase
William Merritt Chase werd geboren op 1 november 1849 in Nineveh, Indiana. Gedurende zijn leven breidde hij zijn oeuvre uit met portretten, landschappen en stillevens, en werd hij uiteindelijk beschouwd als een van de meest prominente schilders en leraren van het Amerikaanse impressionisme.
De losse, organische penseelvoering die hem aanvankelijk de aandacht van zijn instructeurs opleverde, kwam volledig tot uiting in zijn latere landschapsschilderijen. In 1891 aanvaardde Chase (met tegenzin) een baan als docent aan de Shinnecock School in Southampton, Long Island. Gedurende de volgende twee decennia was hij een geliefde en gerespecteerde leraar in het Art Village van de school, de eerste die schilderkunst en plein air gaf. The Bayberry Bush, geschilderd in 1895, toont de zorgeloze penseelvoering die Chase voor dat succes gebruikte. Het toont drie jonge vrouwen die tussen het struikgewas lopen op de voorgrond van een landelijk huis met een gambrel-dak. Chase was bekend om de prominente presentatie van figuren in zijn landschappen; hij maakte ze de enige bronnen van puur wit in het beeld, naast de wolken, en ging zo ver dat hij de outfit van het figuur op uiterst rechts versierde met een rode strik.
De aardetinten die de lage vegetatie vormen, worden weerspiegeld in de grijze dakspanen en rode baksteen van het huis op de achtergrond, waardoor de lijnen tussen landschap en woning vervagen. In de verte helt de aarde geleidelijk en ontmoet ze een vaag bewolkte horizon die lichter wordt als hij verdwijnt. Chase creëert een zachte eigenzinnigheid in een landschap dat door sommige van zijn tijdgenoten als onvruchtbaar en zelfs deprimerend werd beschouwd. Als gevolg hiervan verspreidde de Amerikaanse impressionistische landschapsschilderkunst zich naar locaties als Cape Cod, Massachusetts en Mendota, Minnesota, evenals Carmel, Californië.
- Anthony deFeo