Eugène Delacroix
Eugène Delacroix behoort tot de groten van de Franse schilderkunst. Zijn laatste complete, retrospectieve tentoonstelling in Parijs werd echter in 1963, honderd jaar na zijn dood gehouden. In samenwerking met het Metropolitan Museum of Art in New York houdt het Louvre een historische tentoonstelling van zo'n 180 werken, vooral schilderijen, als eerbetoon aan zijn gehele loopbaan. De tentoonstelling loopt tot 23 juli 2018 en wordt er één van de belangrijkste van het jaar!
Dit werk is gebaseerd op wat in zijn tijd een actueel onderwerp was. Het gaat over de onafhankelijkheidsoorlog die in de vroege negentiende eeuw door de Grieken gevochten werd tegen de Turken. Duizenden Grieken werden afgeslacht op het eiland Chios. Delacroix werd door de verslagen van deze gebeurtenissen geïnspireerd tot dit schilderij.
Laat je blik van links naar rechts glijden terwijl je naar de gezichten en lichamen kijkt waar licht op valt. In hun uitdrukkingen zie je een volmaakte weerspiegeling van angst en wanhoop. De gruwel van de oorlog wordt gesuggereerd door halfnaakte en vermoeide lichamen. Je ziet duidelijk het lemmet van de dolken. Tranen en bloed vloeien over de lichamen van een stervend koppel. De overwinnaars in uniform zijn in schaduw gehuld, als voorteken van het droevige lot dat de gevangenen wacht .
Kijk nu van op een afstand naar de achtergrond van het schilderij. De afwisseling van donker en licht vormt een apocalyptisch tafereel, de nasleep van een vreselijk gevecht. De wazige penseelstreken versterken dit desolate gevoel.
Delacroix heeft nog een ander meesterwerk met vrijheid en onafhankelijkheid als thema geschilderd, De vrijheid leidt het volk. Dit hebben we twee weken geleden behandeld. Je kan het terugvinden in ons archief!
Nu we het toch over Delacroix en het Louvre hebben nodigen we je uit om samen met Christopher Michaut een duik te nemen in het leven van deze legendarische artiest, deze man vol tegenstrijdigheden.
"Ik draai me om en ik begrijp dat in de volgende kamer de grenzen van de vrouwelijke naaktheid overschreden worden. Ik zie de intensiteit van hun uitdrukkingen en hun sensuele welvingen. Ze kunnen machtig of wulps zijn, slachtoffers of beulen, maar steeds in het oog lopend en immer boeiend. Ik laat jullie enkele beelden na…"