Kamerperspectief met bewoners

Paul Klee was slechts zelden geïnteresseerd in perspectivische constructies van ruimtes, architecturen en plaatsen. Al heel vroeg in zijn werk, in plaats van het traditionele centrale perspectief, koos hij voor vrije constructiemethoden die vooral geïnspireerd waren door kubistische ideeën over compositie, maar die ze ook verder brachten. Een andere inspiratiebron zijn de metafysische pleinen en architecturen van de Italiaanse schilder Giorgio de Chirico. De werken van De Chirico uit de jaren 1910, met hun lege, droomachtige pleinen en kamers, hadden een grote invloed op een breed scala aan kunstenaars, met name de surrealisten. In "Kamerperspectief met bewoners" is de relatie met de Chirico's werken duidelijk zichtbaar. Klee bouwt op een eenvoudige manier het uitzicht in een kamer. Het toont een paar kubusvormige meubels en de bewoners. Klee 'bouwt' de bewoners in het perspectief: drie figuren lijken op de grond te liggen, drie blijven aan de rechtermuur hangen. Ze worden niet afgebeeld als driedimensionale lichamen, maar als constructies van platte vormen. Ze zijn dus in tegenspraak met de driedimensionaliteit van de perspectivische constructie doordat ze simpelweg plat zijn;

Een potloodtekening en een versie uit 1921 van het "Kamerperspectief" zijn bewaard gebleven. Een soortgelijke kleursamenstelling getiteld "Kamerperspectief met donkere deur" werd kort daarvoor gemaakt. Klee bracht de kleurenversie over op de beelddrager met behulp van een olie-transfer. Om die reden laat de potloodtekening scoremarkeringen zien die kunnen ontstaan bij het scoren met een scherp voorwerp. Vier jaar later herwerkte Klee beide "Kamerperspectiven" en hernoemde ze "De andere spookkamer" en "Spookkamer met de hoge deur". Dienovereenkomstig werden de tweedimensionale menselijke figuren geesten uit een ander rijk.

We presenteren het meesterwerk van vandaag dankzij Paul Klee Centrum in Bern waar je tot 12 maart de tentoonstelling "Paul Klee en de surrealisten" kunt zien. Het is de eerste uitgebreide verkenning van de relatie van Paul Klee met surrealistische kunstenaars in Parijs in de jaren twintig en dertig. De tentoonstelling verzamelt een groot aantal werken van surrealisten, waaronder Max Ernst, Joan Miró, Hans Arp, Alberto Giacometti, André Masson en Salvador Dalí. Ik wou dat ik naar Bern kon gaan en het kon zien <3

Als je onze verhalen leest en ze leuk vindt, overweeg dan om ons financieel te steunen. We zouden op steeds meer plaatsen kunnen groeien en kunst kunnen delen. Elke 10 dollar telt :) Vind hier meer info. Dank je!