Studie van de Muse Melpomene

Raphael beeldde een figuur af van een muze die het masker vasthoudt dat het symbool voor tragedie is. Melpomene doordrenkt de toneelschrijver met verschroeiende gedachten en expressieve krachten. Door een ideaal van klassieke schoonheid en poëtische inspiratie te verkennen tijdens het tekenen, reflecteerde Raphael op de betekenis van de welsprekendheid van de tragische Muze. Behendig werkend met de pen, riep hij het tweeledige karakter van Melpomene op als een perfecte vorm en als een vluchtige geest die werd opgeroepen en gewenst door dichters.

Raphaels realisatie van Melpomene als een volkomen afgelegen maar mysterieus uitzinnig figuur en ontdekt door tekenen, was onmogelijk te vertalen in verf. Deze tekening onderscheidt zich en onthult zijn welsprekendheid met pen en inkt.