Sandro Botticelli
De komende vijf zondagen laten we meesterwerken zien uit de prachtige collectie van het Städel Museum (Frankfurt am Main), waar je Monet en Van Eyck kunt bewonderen. Maar ook de absolute topper van vandaag: het meisje dat je misschien wel kent van Primavera. Geniet ervan!
'Ik kan met zekerheid voorspellen dat elke kunstliefhebber die zich aangetrokken voelt tot het volmaakte, dit schilderij met plezier zal ondergaan, net als menige gedelegeerde het met bijzonder veel genoegen heeft beschouwd'. Aldus Johann David Passavant, directeur van het Städelsches Kunstinstitut (van 1840 tot 1861), op 27 januari 1849, ter gelegenheid van de aankoop van dit schilderij.
Dit is een geïdealiseerd portret van Simonetta Vespucci, een jonge edelvrouw, die trouwde op zestienjarige leeftijd, in de gedaante van een nimf. Ze werd beschouwd als de mooiste vrouw van Florence en ze werd de geliefde (naar men aanneemt platonisch) van Giuliano de Medici. Behalve voor Botticelli was zij ook een inspiratiebron voor andere schilders. Ze stierf kinderloos op jonge leeftijd, 23 jaar. Haar kapsel met parels, linten, veren en kunstmatige haarstukjes zou te overdadig en te extravagant geweest zijn, zelfs voor Florentijnse begrippen. Haar outfit is waarschijnlijk eerder de kleding van een nimf in antieke of klassiek- mythologische stijl. Ook de achtergrond draagt bij aan het ideaalbeeld van Simonetta. Die is net zo zwart als de kleine gesneden steen die zij om haar hals draagt en verleent het schilderij de plasticiteit van een relief. Wat ons hier vooral opvalt is het vrouwelijke ideaalbeeld van die tijd, volmaakt in schoonheid, deugdzaamheid en de conceptuele benadering van antiquiteit. Maar ook zijn de subtiele details, zoals de oogwimpers en de lichte draaiïng van het bovenlichaam naar de beschouwer, het waard om nader te onderzoeken. Dit geïdealiseerde portet leeft! Deze kwaliteiten verklaren waarom het portret zo'n voorname plaats inneemt binnen de hoogtepunten van de renaissance schilderkunst.