Jean Lecomte du Nouÿ
In dit schilderij zie je een eunuch die een haremmeisje had willen trouwen. Hij kreeg een visioen van haar terwijl hij zijn opiumpijp rookte, maar haar kleine metgezel die een mes waar bloed vanaf druipt herinnert ons eraan dat de fysieke staat van de eunuch de uitvoering van zijn droom belet. De rode afdruk van de hand naast de handtekening is een khamsa (ook wel 'het handje van Fatima'), een symbool om het kwaad af te weren.
Dit schilderij was geïnspireerd op Perzische brieven (lettres persanes) van Charles Montesquieu, uitgegeven in 1721. Het boek verhaalt over de belevenissen van twee Perzische edellieden, Usbek en Rica, die door Frankrijk reizen. Usbek heeft vijf vrouwen (Zashi, Zéphis, Fatmé, Zélis en Roxane) thuis achtergelaten onder toeziend oog van een aantal zwarte eunuchen, van wie een de eerste of hoofdeunuch was. Tijdens de reis en hun lange verblijf in Parijs, becommentariëren ze, in brieven uitgewisseld met vrienden en moellahs, meerdere aspecten van de Westerse Christelijke samenleving. Langzamerhand ontstaan er verschillende ziektes thuis in de serail en vanaf 1717 ontspoort de situatie daar snel. Usbek beveelt zijn hoofdeunuch om hard op te treden, maar zijn bericht komt niet op tijd aan, waardoor een opstand begint over de dood van zijn vrouwen, inclusief de wraakzuchtige zelfmoord van zijn favoriete meisje, Roxane, en van veel van de eunuchen.
Dit schilderij is aangedragen door een van onze gebruikers, Jay. Dank je wel! :)
Hier kun je meer lezen over de fascinatie van Europeanen met het Midden-Oosten.