Zinaida Nikolaevna Yusupova

Vandaag beginnen we onze speciale maand met het Russisch Staatsmuseum. :) Dit betekent dat we de komende vier zondagen stukken uit hun collectie zullen presenteren. Genieten! :))

Valentin Serov werd slechts 45 jaar oud, maar in de drie decennia die hij actief was slaagde hij erin zo veel te creeëren, en zijn talent in zulke verschillende richtingen te ontwikkelen, dat het meer dan genoeg zou blijken. De kunstenaar was constant op zoek. Ontevreden over zichzelf overwon hij het oude en vond het nieuwe, ging consequent vooruit en stopte geen minuut op één plek. Hij was voorbestemd om de kunstenaar te worden die praktisch de overstap maakte van de oude naar de nieuwe kunststijl. Serov gold als volmaakt in de oude stijl, een echte meester van het klassieke, een opvolger van het werk van zijn docenten, waaronder de grote Ilja Repin, en tegelijkertijd is hij een kunstenaar van de nieuwe eeuw, een virtuoos die een breed perspectief opende.

Serov werkte in alle genres, maar zijn portretten brachten hem speciale erkenning. Aan het begin van de 20e eeuw was Valentin Serov de meest modieuze portrettist in Rusland. Het is verbazingwekkend, want gevleid heeft hij zijn modellen nooit. Op zoek naar het scherpe en karakteristieke reikte hij bijna tot het groteske. In de moderne tijd zag men dit echter als een speciale stijl waarin heldere individualiteit werd gewaardeerd boven fatsoen en traditionele aantrekkingskracht.

Zinaida Nikolajevna Yusupova hoefde zich echter geen zorgen te maken over de 'giftige' kwast van Serov. De schilder was door haar gefascineerd. Het is moeilijk om iemand te noemen die niet van Zinaida Nikolaevna zou houden. Ze was goed opgeleid, slim, tactvol, maar vooral erg zachtaardig, en ze bezat een oprechtheid die niet vaak wordt aangetroffen aan de top van de aristocratische samenleving. Haar familie behoorde tot de meest beroemde en rijkste in Rusland. Zo was er haar grootvader, een edele aan het hof van tsarina Catharina, gesprekspartner van Voltaire, en eigenaar van het landgoed Arkhangelskoye. Haar echtgenoot was de gouverneur-generaal van Moskou; haar zoon Felix stond bekend als een moordenaar van Rasputin. Men zegt dat het gezin een langdurig en verschrikkelijk lot heeft ondergaan, de dood van de eerstgeboren zoon. Ook Zinaida Nikolaevna ontsnapte niet aan dit lot; ze begroef in 1910 haar geliefde oudste zoon, die in een duel was gestorven.

Na de revolutie van 1917 werden Zinaida en haar familie gedwongen Rusland te verlaten. Aanvankelijk woonde ze met haar man in Rome; na diens dood verhuisde ze naar haar zoon in Frankrijk. Ze stierf in 1939 in Parijs.

PS Zie hier een Russische winter door de ogen van Konstantin Korovin.