Claude Lorrain was een Frans schilder, tekenaar en etser uit de barokperiode. Het grootste deel van zijn leven bracht hij door in Italië, en hij was één van de vroegste belangrijke schilders, los van zijn tijdgenoten in de Nederlandse Gouden Eeuw, die zich concentreerde op landschapsschilderen.
In dit werk heeft hij het bijbelse onderwerp volledig gemarginaliseerd (zoals in de meeste van zijn werken). De kleine figuren van Maria met het kind Christus, Jozef, en een engel verdwijnen bijna in het duister van het beboste gebied links. Het landschap, in helder ochtendgloren, trekt zich geleidelijk terug in de diepte, terwijl de details met precisie worden geschilderd. Klassieke gebouwen, een brug, een viaduct en het verre silhouet van een stad, de schoonheid van de natuur, en het idyllische herderstafereel op de voorgrond maken samen een geïdealiseerd landschap, op een manier die karakteristiek was voor de artiest in die periode.
Een fijne dinsdag!
PS Wist je dat stillevens schilderen in de Hollandse Gouden Eeuw een beetje leek op onze sociale media? Je kan erover lezen in dit artikel.