Portret van Eulabee Dix

Het is vandaag zondag en dus zetten we onze speciale maand verder met de collectie van het National Museum of Women in the Arts. : )

In dit fotografisch portret door Gertrude Käsebier lijkt de miniaturiste Eulabee Dix eerder een elegante, gearriveerde dame dan een werkende kunstenaar.

De rijke tonaliteiten van Käsebiers portret komen tot hun recht in de glans van de bonten mof, de pluche van de velouren jas, en de ragfijne sluier. Dergelijke opsmuk wijst zeker op haar succes. Net zoals in Me, haar zelfportret dat een decennium eerder is gemaakt, kijkt Dix de toeschouwer zelfzeker recht in de ogen. 

Op het moment dat zij voor Käsebier poseerde had Dix zich al als toonaangevende kunstenaar gevestigd in de miniatuur-revival. Dix rekende Käsebier inderdaad tot de beroemde schildersmodellen die op zoek waren naar haar kunstige aquarelportretten op ivoor. Dix had een chaotisch leven. Zij was zeer succesvol tot 1929 en de beurscrash. De daaropvolgende depressie beïnvloedde Dix' werk aangezien vele van haar vroegere klanten hun fortuin in rook zagen opgaan. Zij diende te verhuizen naar een arbeiderswijk maar zij bleef zich extravagant kleden, steeds met een hoed op en een wandelstok. Toen het miniaturisme uit de mode geraakte in de jaren 1930, gaf ze lezingen over de kunst van miniatuurschilderen. Zij paste ook haar techniek aan en wendde zich tot bloemstillevens en grote olieverfwerken. In 1956, zij was toen 78, verkocht Dix al haar bezittingen en verhuisde naar Lissabon, Portugal, maar keerde terug naar de V.S. in 1961 waar ze introk bij haar zoon en zijn vrouw in Woodbury, Connecticut. Zij zou datzelfde jaar sterven.

P.S. Check vandaag asjeblief onze instagram account; wij willen enkele verbazende miniaturen van Eulabee met jullie delen. : )