Het kruis in de bergen

In zijn weergave van een afgelegen en sacrale plek legt Caspar David Friedrich, de meester van de Duitse romantiek, een strikte symmetrie op aan de natuur. Hiermee wil hij aangeven dat hij meer beoogt dan een louter realistische reproductie. Door het complexe gebruik van symboliek laat Friedrich natuur en religie samenvloeien en creëert daarmee een harmonieuze eenheid, die geïnterpreteerd kan worden als de moeizame weg naar christelijke verlossing of het streven naar een ideale christelijke natie. Dit wordt geïllustreerd door de ruige, doornenrijke voorgrond die in contrast staat met de geleidelijk oplichtende atmosfeer op de achtergrond. Het hoogtepunt van de compositie is de aanwezigheid van een neogotische kerk, de culminatie van transcendentie symboliserend.

Bovendien roept de opstelling van de dennenbomen het romantische idee op om de gotische architectuur te vergelijken met organische, plantaardige vormen, waardoor parallellen tussen de twee worden getrokken. Daar komt bij dat de gotische stijl nauw verbonden was met de Duitse nationale identiteit.

Interessant om te weten is dat Friedrichs werk al aan het eind van zijn leven in de vergetelheid was geraakt en pas aan het begin van de 20e eeuw werd herontdekt, vooral in de context van het fervente  Duitse nationalisme.

PS Caspar David Friedrich was een meester in sinistere en nostalgische schilderijen. Ontdek zijn kunst aan de hand van tien schilderijen! Wil je meer weten over deze briljante schilder? Lees dan de artikelen hieronder.