Schilderij CXCIII

Stefan Gierowski was een Poolse schilder en avant-garde kunstenaar uit het naoorlogse Polen. Vanaf 1955 schilderde hij genretaferelen die hij om zich heen waarnam. Huizen, mensen en dieren worden in zijn schilderijen weergegeven met vereenvoudigde vormen maar zijn nog steeds als object herkenbaar. De achtergronden bestaan uit symmetrisch gerangschikte vlakken, waaruit blijkt dat de kunstenaar een compositorische discipline nastreeft. In 1957 verwijdert Gierowski de verwijzingen naar de buitenwereld uit zijn schilderijen en creëert hij zijn eigen abstracte stijl. Tegelijkertijd stopt hij met het gebruik van literaire titels voor zijn doeken. Hij vervangt ze door het woord ‘schilderij’ en opeenvolgende Romeinse cijfers. Hij produceert bijna monochrome werken, waarbij de textuur van het oppervlak op verschillende manieren wordt behandeld. In deze werken ligt de nadruk op de manier waarop kleuren bijdragen aan het creëren van een sfeer.

Tussen 1959 en 1960 vereenvoudigt Gierowski zijn schildertechnieken door de effecten van kleur en textuur te verminderen. Deze tussenfase leidt tot het verkennen van de raakvlakken tussen optica en kinetica. Schilderijen uit de jaren zestig tonen dynamische ruimtelijke composities van donkergekleurde banden met variaties op de tonale intensiteit. In Schilderij CXCIII worden twee ronde vormen die tot buiten het doek reiken, gescheiden door een lichtstreep. Jerzy Stajuda, kunstenaar en kunstcriticus, schreef: “Dit gaat over iets meer, het gaat over de uitbreiding van die schilderijen in alle richtingen, een ruimtelijke uitbreiding, die verder gaat dan het kader. ... De tegenstelling tussen de schijnbaar statische structuur en het dynamische potentieel voor groei of - enigszins trivialiserend geformuleerd - tussen de ‘picturaliteit’ van het schilderij en de ‘architecturale’ implicaties ervan, dat is wat het nieuwste werk van Gierowski kenmerkt.”

We presenteren het spectaculaire werk van vandaag dankzij Zachęta – Nationale Kunstgalerie in Warschau. 

PS Abstracte kunst wordt niet altijd begrepen, maar roept vaak emoties op die figuratieve kunst niet kan oproepen. Maak kennis met het werk van het genie van de abstractie, Mark Rothko!