Antonio da Correggio
Dziś nasza ostatnia niedziela z kolekcją Kunsthistorisches Museum, mamy nadzieję, że podobał wam się ten wyjątkowy miesiąc! Czas na absolutną klasykę: Correggio!
Kiedy Io uciekła przed Jowiszem (w mitologii rzymskiej królem bogów i ludzi, panem nieba i ziemi), ten przywołał ciemne chmury w biały dzień, aby uniemożliwić obiektowi swojego pożądania ucieczkę i uwieść ją w tajemnicy, ponieważ obawiał się zemsty swojej zazdrosnej żony Junony. Używając wąskiego pionowego formatu, Correggio przedstawia to pełne namiętności spotkanie skupiając się na widoku delikatnych nagich pleców, umieszczając go w ciepłym i wilgotnym otoczeniu. Z wielką elegancją przedstawia erotyczny związek boga z Io, śmiertelną córką boga rzeki Inachusa: twarz Jowisza lekko mieni się w szarej mgle, gdy całuje Io, podczas gdy jego dłoń delikatnie chwyta ją w talii; wydaje się, że domniemana ofiara porzuciła wszelkie myśli o ucieczce. Jeleń pijący w prawym dolnym rogu nadaje erotycznemu motywowi ślad chrześcijańskiego decorum: "Jak łania pragnie wody ze strumieni, tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże!". (Ps. 42:2)
Zdolność Correggia do łączenia mistycznego przedstawienia natury z klasycznym ideałem figuralnym i ekspresją wzniosłych emocji sprawiła, że jego późniejsze dzieła stały się ważnymi prekursorami barokowych zasad artystycznych. Prezentowany obraz powstał (wraz z innymi) na zamówienie księcia Federico Gonzagi z Mantui, który najprawdopodobniej podarował je cesarzowi Karolowi V w prezencie. Prawdopodobnie był ku temu pewien powód: polityczne znaczenie przedstawień mitologicznych lub historycznych scen gwałtu. Były one powszechnie akceptowane jako metafory władzy absolutnej, która jednak w idealnej sytuacji powinna mieć dobroczynny wpływ. Wyjaśniałoby to dobrowolną zgodę ofiary na omawianym obrazie.