Flora

Nie jest tajemnicą, że Rembrant był płodnym portrecistą. Jego reputacja wśród współczesnych, poczucie własnej wartości i estyma, bogactwo i powodzenie, w dużym stopniu zależały od powodzenia na tym polu. Każdy nowy portret był poprzedzony serią przygotowawczych rysunków. Zachowane do dziś, pokazują intensywność jego obserwacji modela i jego psychologii, sposobu w jaki światło i kontur tworzą ludzkie formy, fascynację transformajcją, której może dokonać inne odzienie i oświetlenie, badanie środków, metod i sztuczek, które potrafią zbudować atmosferę dramatycznej melancholii, zachwytu, smutku, rozpaczy z jednej strony, ekscytacji i euforii, z drugiej. Modelką, z którą Rembrant miał najbliższą relację była jego muza i ukochana żona w jednej osobie, Saskia van Uylenburgh. Była córką burmistrza Leeuwarden i kuzynką handlarza sztuki Hendricka van Uylenburgha, dla którego Rembrant pracował w latach 1631-35. Miałżeństwo z Saskią przyniosło mu spory posag, prawdziwą miłość i status patrycjusza. W 1630 r. Saskia pozowała do największej liczby pojedynczych portretów. Powstały w roku małżeństwa portret Saskii jako Flory, emanuje miłością i podziwem artysty dla młodej żony. W rzymskiej mitologii, Flora była boginią kwiatów i płodności.