Demon siedzący w ogrodzie

Tematem obrazu jest bohater romantycznego poematu narracyjnego Michaiła Lermontowa o tym samym tytule. Utwór ten, napisany pod koniec lat 30. XIX wieku, opowiada historię bajronicznego demona nieszczęśliwie zakochanego w gruzińskiej księżniczce, która umiera w wyniku jego pocałunku. Ona zostaje uratowana przez anioły, podczas gdy on skazany jest na samotne spędzenie wieczności. Ta nadmiernie rozbuchana historia doskonale wpisuje się w romantyczny temperament, byłaby jednak anatemą dla pisarzy i malarzy realistów. Vrubel opisał Demona jako "ducha, który łączy w sobie wygląd męski i żeński, ducha, który jest nie tyle zły, co cierpiący i zraniony, ale przy tym potężny i szlachetny." Zwróćmy uwagę na pozaziemski wyraz oczu Demona (np. w przeciwieństwie do portretu Turganeva autorstwa Perowa), symbolizujący istnienie świata poza codziennością. Zwróćmy też uwagę na tło, które wypełniają takie symboliczne obrazy jak zachód słońca, ogień (oznaczający koniec świata), a także agresywnie nierealistyczne kwiaty.