Zamek w Pirenejach

Arcydzieło belgijskiego surrealisty René Magritte'a Zamek w Pirenejach powstało na zamówienie wieloletniego przyjaciela artysty, międzynarodowego prawnika, poety i pisarza Harry'ego Torczynera. Historię zamówienia i ewolucję obrazu dokumentują listy obu panów, które zostały opublikowane przez Muzeum Izraela w 1991 roku. Choć Magritte miał pełną swobodę, z korespondencji wynika, że zachęcał on swojego patrona do wyrażenia opinii na temat wyboru tematu. Spośród kilku rysunków zaproponowanych przez Magritte'a Torczyner wybrał jeden z dużą skałą zwieńczoną zamkiem. Dobrze obeznany z repertuarem artysty, Torczyner zasugerowal pogodne niebo i wzburzone ciemne morze, „bo nad ciemnym morzem czy oceanem wznosi się skała nadziei, zwieńczona fortecą, zamkiem”. Gdy Magritte dopracowywał obraz, postanowił wykluczyć inne proponowane dodatki, aby zachować „wigor” i „szorstkość”, jaką sobie wyobrażał. Zamek w Pirenejach stał się jednym z najbardziej znanych i najczęściej reprodukowanych obrazów Magritte'a. Jest ucieleśnieniem charakterystycznego dla artysty niepokojącego zestawienia znajomych przedmiotów, połączonych z urzekającą poezją i tajemniczością.