Lenistwo (La Paresse)

Vallotton zaczynał jako malarz portretowy, ale międzynarodową sławę przyniosły mu imponujące czarno-białe drzeworyty. Jest to twórczość nowatorska, o niespotykanym stylu i atmosferze: drzeworyty kipią ukrytym napięciem lub groźbą, a ich humor jest często przepojony dużą dozą krytyki społecznej. Vallotton był mistrzem obserwacji, nastrojowym, ostrym człowiekiem, który trzymał świat na dystans, ale obserwował go ostro w całym jego okrucieństwie i absurdzie. Jego obrazy przedstawiają codzienne życie, jednocześnie nasycając je enigmatyczną dziwnością. Powściągliwe przedstawienie tematów ostro kontrastuje z ukrytymi w nich emocjami. Co dzieje się między postaciami, co tli się pod gładką powierzchownością, jakie emocje mienią się pod tym chłodnym, zdystansowanym stylem malowania?