Susan Walker Morse (1819-1885) była najstarszą córką artysty. Samuel namalował ją przełomowym okresie wynalezienia telegrafu Morse'a (ok. 1835-37). Obraz przedstawia dziewczynę w wieku około siedemnastu lat, siedzącą ze szkicownikiem na kolanach i ołówkiem w ręku, z oczami wzniesionymi w kontemplacji. Postać ta, choć tradycyjnie określana jako Muza, jest raczej personifikacją sztuki rysowania lub projektowania. Morse w pełni skorzystał ze swojego europejskiego wykształcenia, inspirując się dziełami Rubensa i Veronese'a w tym, co miało być ambitnym pożegnaniem z karierą artysty. Załamany brakiem sukcesu finansowego, porzucił malarstwo na rzecz nauki i wynalazczości.
Obraz ten został po raz pierwszy wystawiony w National Academy of Design w 1837 roku, gdzie zdobył entuzjastyczne pochwały.
Susan poślubiła Edwarda Linda w 1839 roku i przeniosła się na jego plantację cukru w Puerto Rico, często wracając do Nowego Jorku, by spędzać dłuższe okresy z ojcem, który został wdowcem, gdy Susan miała zaledwie sześć lat. Stopniowo stawała się coraz mniej zadowolona z męża i życia na plantacji. Lind zmarł w 1882 roku; w 1885 roku Susan wyruszyła w podróż powrotną do Nowego Jorku na stałe, ale tragicznie zaginęła na morzu.