Raphael Santi
Kontynuujemy nasz miesiąc specjalny z Alte Pinakothek w Monachium z tym pięknym Rafaelem. Bawcie się dobrze!
Tym religijnym obrazem w dużym formacie młody Rafael konkurował z Leonardem i Michałem Aniołem we Florencji na początku XVI w. Postacie Świętej Rodziny ułożone są w ścisłej, piramidalnej kompozycji. Rodzinność ujawnia się wewnątrz: w liniach wizualnych i odniesieniach, które rozwijają się między postaciami i zacieśniają kompozycję. Precyzyjna obserwacja ludzkich zachowań sprawia, że mimo pozornej surowości obraz wydaje się naturalny.
Włoscy mistrzowie renesansu przedstawiają świętych ze swoich religijnych obrazów na tle rozległych pejzaży z widokami na miasta. Wzorują się przy tym na malarstwie staroholenderskim, które cieszyło się dużym zainteresowaniem, zwłaszcza we Florencji. W ten sposób Rafael pokazuje również architekturę na północ od Alp, co przy okazji służy umiejscowieniu przedstawianych wydarzeń w obcym kraju.
Stojący w centrum obrazu św. Józef dopełnia harmonijną kompozycję postaci w jej piramidalnej strukturze. Poprzez dialog ze św. Elżbietą jest włączony w skomplikowany splot emocjonalny bohaterów. Najwyraźniej Rafael inspirował się przy tej kompozycji malarskiej obrazami największych artystów epoki renesansu. W szczególności oczywiste jest podobieństwo do przedstawienia Świętej Rodziny w Doni Tondo Michała Anioła.
Rafael podpisał swój obraz powstały we Florencji przy dekolcie szaty Matki Boskiej zapiskiem „RAPHAEL . VRBINAS". Uczeń umbryjskiego mistrza Perugino, który pochodził z Urbino w regionie Marche, z przekonaniem udokumentował, że nie jest florenckim malarzem. Pracował w toskańskim centrum sztuki tylko przez cztery lata, od 1504 do 1508 roku, po czym kontynuował swoją wielką karierę w Rzymie. Florencki kupiec Domenico Canigiani prawdopodobnie zamówił ten obraz z okazji swojego ślubu. Później stał się on własnością rodziny Medyceuszy.
W Biblii nie ma wzmianki o spotkaniu Chrystusa i Jana Chrzciciela, kiedy byli chłopcami. Liczne przedstawienia tego spotkania sięgają do przekazów z życia świętego, który we Florencji jest czczony jako patron miasta. Dzieciątko Jezus chwyta zwój z proroctwem Jana: „Oto Baranek Boży".
Renowacja ukończona w 1983 roku odsłoniła dwie grupy aniołów w górnej części obrazu. Zostały one całkowicie zamalowane w XVIII w., kiedy dzieło znajdowało się w kolekcji düsseldorfskiego elektora Jana Wilhelma Wittelsbacha.
P.S. Kliknijcie tutaj, aby dowiedzieć się, dlaczego Rafael stał się jednym z najważniejszych malarzy w historii sztuki!
P.P.S. Jeśli szukacie więcej renesansu, zobaczcie proszę nasze piękne papierowe kalendarze na 2022 roku tutaj. :)