Loża w Theatre des Italiens

Widownia teatralna, a w szczególności loża, popularne miejsca kontaktów towarzyskich, były popularnymi wśród impresjonistów tematami. Najpopularniejszą z ich prac jest bez wątpienia Loża (Londyn, Courtauld Gallery), którą Renoir zgłosił na pierwszą wystawę impresjonistów w 1874 roku. Ten obraz Evy Gonzalès powstał w tym samym czasie i, w swej pierwotnej wersji, został odrzucony przez Salon w 1874 roku, by po kilku zmianach, zostać wystawionym w Salonie 1879 roku, gdzie został entuzjastycznie przyjęty. Młoda malarka utrzymywała, że uczył ją Manet, doradzający jej jako przyjaciel. Relacja ta jest jasno widoczna w doborze „współczesnego” tematu czy ostrym kontraście pomiędzy jasną skórą i tkaninami a ciemnym tłem.  Bukiet położony na barierce loży jest niemal bezpośrednim nawiązaniem do mistrza artystki i przypomina bukiet oferowany Olimpii. Można wręcz odnieść wrażenie, że Manet był bezpośrednio zaangażowany w komponowanie obrazu, ponieważ na pastelowym szkicu znalazła się jego podobizna. Dziwne rozrzucenie postaci - Henriego Guérard, męża artystki, i jej siostry Jeanne Gonzalès - również odzwierciedla decyzję Maneta, by nigdy nie dawać widzowi jednoznacznej interpretacji tematu, unikając w ten sposób pułapek anegdoty i łatwego sentymentalizmu.