Narodziny Wenus

Czy słyszeliście kiedyś o "Akademiach"? Malarstwo akademickie to styl w malarstwie i rzeźbie pozostający pod wpływem europejskich akademii sztuki. W szczególności francuskiej Akademi Sztuk Piętnych, która propagowała neoklasycyzm i romantyzm. W tym konteksie najczęściej mówi się o "akademizmie", ‘L'art pompier' i eklektyzmie, a czasem dołącza się również historycycm i synkretyzm. Akademie nauczały sztuki, organizowały coroczne lub półroczne wystawy i zapewniały przestarzeń, w której artyści mogli prezentować swoją sztukę i zostać zauważonym przez krytyków. Tutaj, młodzi artyści mogli stać się rozpoznawalni dzięki koneksjom patronów i wspólnie bronić swoich interesów. Od XVII w. takie instytucje dosłownie zmonopolizowały gust publiczności i oficjalnych patronów. Sztukę akademicką w pierwszej kolejności skrytykowali realiści, tacy jak Gustave Courbet, jako bazującą na wyidealizowanych stereotypach i zabawiającą się motywami mitologicznymi i legendarnymi, ignorując przy tym zainteresowania współczesnej sztuki. Kolejna krytyka ze strony realistów zwracała uwagę na "fałszywą powierzchnię" obrazów - przedstawione sceny były gładkie, smukłe i wyidealizowane - nie miały prawdziwej struktury. Realista Théodule Ribot buntował się przeciw temu, eksperymentując z szorstką, nie wykończoną teksturą swoich obrazów. Dziś prezentujemy Wam ikonę stylu akademickiego Narodziny Wenus Cabanela