Jeźdźcy na plaży

Paul Gauguin namalował Jeźdźców na plaży na brzegu Atuany, którą mógł podziwiać ze swojego ostatniego rodzinnego domu. Dzieło to przypomina obrazy Degasa i jest przykładem sprawności Gauguina, którą utrzymał do końca, pomimo choroby. Choć sceneria różni się od eleganckich scen Degasa na torze Longchamps, to jednak przestrzeń, izolacja postaci, wyrazistość konturów sprawiająca, że każdy koń jest zamkniętą formą, oraz poczucie rytmicznego interwału są zbliżone do wizji starszego mistrza. Sposób wykonania wskazuje zarówno na przeszłość, jak i na przyszłość. Pociągnięcia pędzla na niebie, a nawet jego kolor, nawiązują do impresjonistów, ale róż na pierwszym planie, który jest domeną Gauguina, wskazuje na fowistów. Poza fowizmem, te pastelowe odcienie, rzadkość koni i symboliczne skróty w postaci dwóch jeźdźców w prawym górnym rogu nawiązują do dzieł Picassa, tylko że wykonanego nieco później.