Jupiter i Semele

Jupiter i Semele to obraz francuskiego symbolisty Gustave'a Moreau (1826-1898). Czerpie z klasycznego mitu o śmiertelniczce Semele, matce boga Dionizosa i jej kochanku Jupiterze, królu bogów. Junona, żona Jupitera zdradziecko poradziła Semele aby poprosiła Jupitera aby ukazał jej się w całym swym boskim splendorze. Jupiter się zgodził ale przy tym sprowadził na Semele brutalną śmierć od piorunów. Obraz jest reprezentacją "uwznioślonej miłości fizycznej", wszechogarniającego doświadczenia, które jest "najprościej ujmując najwszpanialnym możliwym obrazem orgazmu", które ogrania Semele, gdy Jupiter ukazuje się w calej wspaniałości. Moreau napisał o swojej pracy: "Semele przenikana przez boską emanację, odrodzona i oczyszczona przez to uświęcenie, ginie rażona piorunem a razem z nią ginie geniusz ziemskiej miłości, geniusz z koźlimi kopytami". Moreau opisał swoje płótno: "wśród kolosalnych powietrznych budowli, bez fundamentów i dachów, pokrytych bujną, drżącą roślinnością, ta święta flora odcina się od ciemnych błękitów sklepień gwiaździstych i pustki niebios, Bóg tak często przywoływany ukazuje się w swoim wciąż ukrytym splendorze".