Edgar Degas
Niemal połowa twórczości (obrazów i pasteli) Edgara Degasa przedstawia tancerzy. Być może rozpoznał podobieństwo pomiędzy ich sztuką, w której dokładna i wymagająca technika sprawia, że efekt końcowy wydaje się piękny i pozbawiony wysiłku, a swoją własną. Badając tancerzy w spoczynku, podczas prób i na scenie, miał niemal dokumentalistyczne podejście do tego przedmiotu.
Kilka scen baletowych Degasa znalazło się pośród 24 prac, które pokazał na druge j wystawie impresjonistycznej w 1876. Ten pastel jest przykładem innowacyjnych technik i charakterystycznego stylu malarza. Używał różnych mediów, ale najbardziej uderzające w swojej wirtuozerii jest użycie pasteli w celu uzyskania świetlistych kolorów i diafanicznych faktur. Praca ta pokazuje również metodę Degasa polegającą na asymetrycznym rozmieszczaniu postaci, dzięki czemu jedna z nich częściowo zasłania drugą lub jest ucięta przez ramę obrazu. Kompozycja stworzona jest z co najmniej dzieisęciu kawałków papieru, które autor dodał w celu powiększenia oryginalnego rysunku postaci z tyłu. Najbardziej nietypowym dodatkiem jest cienki pasek papieru wzdłuż prawej strony, szeroki na tyle,by zmieścić oko tancerki.
Zainteresowanie Degasa tancerkami było zarówno społeczne, jak i formalne: w swoich pracach często dość wyraźnie nawiązywał do zakulisowych interakcji, jakie miały miejsce między tancerkami a ich mecenasami.