Niebieska antropometria bez tytułu

Dziś przypadają urodziny Yvesa Kleina (ur. 1928 r.), jednego z moich ulubionych współczesnych artystów. Trudno wyjaśnić dlaczego właśnie on robi na mnie takie wrażenie - ale jest faktem, że kiedy zobaczyłam jeden z jego obrazów na ścianie galerii, natychmiast zakochałam się w jego pracach. Marzę, że któregoś dnia jedna z nich będzie należeć do mnie. Podziwiajcie dzisiejszą Antropometrię :) Yves Klein jest najbardziej znany z niemal wyłącznego użycia jaskrawego, sproszkowanego pigmentu w odcieniu ultramaryny, który opatentował pod nazwą "International Klein Blue", twierdząc że stanowi fizyczną manifestację kosmicznej energii, która poza tym niewidzialna, unosi się swobodnie w powietrzu. Poza użyciem w monochromatycznych obrazach, Klein nanosił też pigment na gąbki, które przytwierdzał do płócien w charakterze elementów reliefowych albo osadzał na drucianych konstrukcjach, twarzących biomorficzne lub antropomorficzne rzeźby. Pierwszy raz wystawione w Paryżu w 1959 r. gąbkowe rzeźby - zasadniczo podobne do siebie lecz wyraźnie odmienne - stworzyły las dyskretnych przedmiotów otaczający zwiedzających. Klein wyjaśniał, że "Dzięki gąbkom - surowej, żywej materii - miałem być w stanie tworzyć portrety obserwatorów moich monochromów, którzy... potym jak podróżowali wśród ich błękitu, powrócili nasiąknięci wrażliwością, tak jak gąbki." Jak głosi słynna historia, do stworzenia serii Antropometrie Klein użył zanurzonych w pigmencie nagich modelek jako "pędzli". System odciskania ciała na popierowym podłożu (zamontowanym następnie na płótnie) odrzucił jakikolwiek trzeci wymiar w przestrzeni malarskiej. W tych pracach model, przedmiot i medium mieszają się aby pozostawić ślad obecności ciała. Wśród niekonwencjonalny działań Kleina znalazło się również wypuszczenie w niebo tysięcy niebieskich balonów, wystawienie pustego pomalowanego na biało pomieszczenia a następnie sprzedaż części powietrza ze środka, które nazwał "sferami niematerialnej malarskiej wrażliwości". Jego intencje pozostają konfundujące trzydzieści lat po nagłej śmierci artysty. Czy Klein faktycznie wierzył w mistyczną zdolność artysty do uchwycenia kosmicznych cząsteczek w farbie i tworzenia estetycznych doświadczeń z powietrza a następnie ich przekazywanie - trudno powiedzieć. Pojawiły się również głosy, że jego twórczość jest parodią a on sam wyśmiewał się z metafizycznych inklinacji wielu nowoczesnych malarzy, robiąc przy tym w balona rynek sztuki.

Prosimy, dorzućcie się i pomóżcie nam się rozwijać: http://support.getdailyart.com