Żołnierz i śmiejąca się dziewczyna

Kto nie lubi Vermeera! :)

Oficer i śmiejąca się dziewczyna mają wiele cech charakterystycznych dla stylu Vermeera. Głównym tematem jest kobieta w żółtej sukience, światło z lewej strony obrazu padające z otwartego okna, duża mapa na ścianie. Każdy z tych elementów występuje w innych jego obrazach, chociaż to dzieło różni się nieco ze względu na mężczyznę siedzącego przy stole. Głównym tematem jest kobieta, na której twarz pada miękkie, bezpośrednie światło. Przypomina żonę Vermeera, Catharinę Bolnes, która prawdopodobnie pozowała do wielu obrazów. Dzięki zdjęciom rentgenowskim historycy sztuki odkryli, że Vermeer planował namalować kobietę z dużym białym kołnierzem, który ukrył by większość jej żółtej sukni. Ponadto czepek został później poszerzony, aby zakryć wszystkie włosy, zwrócić uwagę na twarz i jej wyraz. Ten żółty gorset z obszyciem pojawił się w wielu innych portretach Vermeera. Nazywano to szortem i zwykle był noszony jako codzienna, zwykła odzież. Kobieta ma również na sobie niebieski fartuch na sukience, ale jest on ukryty w cieniu pod stołem. Niebieskie fartuchy były wówczas powszechnym strojem, ponieważ dobrze ukrywały plamy. Historycy sztuki zinterpretowali scenę w ten sposób, że żołnierz zaskoczył dziewczynę improwizowaną wizytą podczas porannych obowiązków. Kobieta trzyma kieliszek, zwykle używany do wina białego. Ponieważ w tym czasie wino kosztowało więcej niż piwo, ilustruje to jej pozycję. Mężczyzna na obrazie to żołnierz w czerwonym płaszczu i drogim kapeluszu, pokazujący swoje bogactwo i rangę. Kapelusz ma szerokie rondo i jest wykonany z futra bobra, które było odporne na warunki atmosferyczne i doskonałe na śnieżne i deszczowe pory. Skóry na takie kapelusze zostały przywiezione z Nowego Świata. Ten kapelusz był prawdopodobnie z Nowej Holandii, która była wtedy pod kontrolą Holenderskiej Kompanii Zachodnioindyjskiej. Czerwień na jego mundurze kojarzy się z siłą i pasją, nadając obrazowi namiętny i emocjonalny nastrój. Jego stopień jako oficera jest identyfikowany przez czarną szarfę, którą nosi. Charakter relacji między kobietą a żołnierzem jest nieznane. Wielu historyków sztuki uważa, że ​​przedstawia ona jedynie kobietę, która jest niewinnie i honorowo traktowana przez tego żołnierza. Jednak niektórzy twierdzili, że jej otwarta ręka i uśmiech mogą prosić o zapłatę przed zbliżeniem.