Publiczność teatralna

Honoré Daumierbył francuskim grafikiem, karykaturzystą, malarzem i rzeźbiarzem, którego prace często komentują życie społeczne i polityczne dziewiętnastowiecznej Francji. Być może najbardziej znane sa jego karykatury polityków i satyry na zachowania rodaków, jednak pośmiertnie doceniono także wartość jego malarstwa. Jako malarz, Daumier był pionierem temetów realistycznych potraktowanych bardzo subiektywnie. Był zafascynowany teatrem. Stworzył doskonałe grafiki i obrazy olejne przedstawiające ulicznych wykonawców, sceny zza kulis, burżuazję na widowni i obrazy tego co na scenie. W latach 1852-64, stworzył kilka grafik, w których pojawia się motyw wyglądania z ciemnej loży na rozświetloną scenę. Daumier wyraźnie przedstawia radość i znudzenie postaci na swoich grafikach ale na obrazach olejnych oddaje jedynie ich sylwetki, czyniąc wyrazy twarzy trudnymi od odczytania. Czarnoodziana grupa przedstawiona na rozświetlonym tle, zasiada w pierwszym rzędzie loży, na pierwszym planie po lewej stronie. Publiczność pokazana jest tylko jako starannie oddane, proste sylwetki. Ten typ ekspresji, jest odbiciem studiów postaci i ich mimiki oraz doskonałego zrozumienia pozycji społecznej, charakteru i uczuć. Daumier podjął ten raczej nowy temat nowoczesnego życia poprzez sylwetki malowane szerokimi pociągnięciami pędzla, umowne detale i subtelne niuanse ograniczonej palety kolorystycznej. Prace Daumiera miały później spory wpływ na Maneta i Degasa.