Koloman Moser
Opera Tristan i Izolda Richarda Wagnera opisuje złowieszczą miłość między bohaterskim Tristanem i irlandzką księżniczką Izoldą. Tristan zabija jej narzeczonego w bitwie pomiędzy Kornwalią i Irlandią, po czym wysyła jej jego głowę. Jednak śmiertelnie raniony w walce, wraca do zdrowia właśnie pod opieką Izoldy, która go nie rozpoznaje.
Król Kornwalii raz jeszcze wysyła swojego wiernego towarzysza Tristana do Irlandii, aby tym razem ubiegał się w jego imieniu o rękę Izoldy i obiecał pokój. Głęboko zraniona przez wybór swojego przyszłego męża, który wybrał do tego zadania właśnie Tristana, księżniczka planuje zemścić się za śmierć swojego narzeczonego. Wzywa posłańca do rzekomego uwolnienia się od winy poprzez wypicie - jak sama twierdzi - napoju zadośćuczynienia. Jednakże, zamiast tego oboje piją napój miłosny i natychmiastowo zaczynają pałać do siebie głębokim uczuciem - rozpoczyna się pierwszy akt tragedii.
Kolo Moser przedstawił najbardziej dramatyczny moment opery - konfrontację zapamiętałej, szukającej zemsty Izoldy z zaskoczonym Tristanem. Bohater jeszcze nie zgodził się na wypicie napoju, niemniej jednak nadchodząca tragedia jest nieunikniona. Napięcie między postaciami, wioślarze w centrum obrazu, którzy wcinają się w tło niczym klin między protagonistów i nierealna kolorystyka tworzą finezyjność tej surowej, symetrycznej kompozycji. Na monumentalizm Mosera widoczny wpływ miał obraz Ferdinanda Hodlera. Jako kurator sztuki w secesji, Moser organizował już wystawę z Hodlerem w 1904 roku; w swojej późniejszej twórczości złożył mu hołd raz jeszcze.
Kontynuujemy nasz miesiąc specjalny z Muzeum Leopoldów, gdzie aktualnie można zwiedzić nowo powstałą prezentację kolekcji sztuki: Wiedeń 1900. Gorąco zachęcamy. ; )
P.S. Jeśli chcesz zobaczyć twórczość Ferdinanda Hodlera i dowiedzieć się o niej więcej, kliknij tutaj.