Paul Klee
Paul Klee rzadko interesował się perspektywicznymi konstrukcjami przestrzeni, architektur i miejsc. Bardzo wcześnie w swojej pracy, zamiast tradycyjnej perspektywy centralnej, wybierał swobodne metody konstrukcji, które były inspirowane przede wszystkim kubistycznymi zamysłami kompozycji, ponadto rozszerzając ich koncept. Innym źródłem jego inspiracji są metafizyczne kwadraty i architektura włoskiego malarza Giorgio de Chirico. Prace De Chirico z lat 1910-tych, z ich pustymi, przypominającymi sny placami i pokojami, miały ogromny wpływ na szerokie grono artystów, szczególnie surrealistów. W Perspektywie pokoju z mieszkańcami związek z dziełami de Chirico jest wyraźnie widoczny. Klee w prosty sposób konstruuje widok pokoju. Przedstawia kilka sześciennych mebli i mieszkańców. Klee „buduje” mieszkańców w perspektywie: trzy postacie wydają się leżeć na podłodze, trzy kolejne przyklejają się do prawej ściany. Nie są one przedstawiane jako trójwymiarowe ciała, ale jako konstrukcje płaskich form. W ten sposób zaprzeczają trójwymiarowości perspektywicznej - są po prostu płaskie;
Zachowano dwie wersje obrazu - rysowaną ołówkiem i przedstawioną powyżej, z 1921 roku. Podobna kompozycja (zawierająca kolory) zatytułowana Perspektywa pokoju z ciemnymi drzwiami została wyprodukowana przez autora niedługo wcześniej. Klee przeniósł kolorową wersję obrazu na podstawę przy użyciu techniki transferu olejnego. Z tego powodu pierwotny rysunek pokazuje ślady nacięć, które tworzy się podczas punktowania papieru ostrym przedmiotem. Cztery lata później Klee przerobił obie Perspektywy pokoju i przemianował je na Inną komnatę duchów i Komnatę duchów z wysokimi drzwiami. W związku z tym dwuwymiarowe postacie ludzkie stały się duchami z innego wymiaru.
Dzisiejsze arcydzieło przedstawiamy dzięki Centrum Paula Klee w Bernie, gdzie do 12 marca można oglądać wystawę „Paul Klee i surrealiści”. Jest to pierwsza złożona eksploracja relacji Paula Klee z surrealistycznymi artystami w Paryżu w latach 20. i 30. XX wieku. Wystawa gromadzi wiele prac surrealistów, w tym Maxa Ernsta, Joana Miró, Hansa Arpa, Alberto Giacomettiego, André Massona i Salvadora Dalí. Chciałabym udać się do Berna i to zobaczyć <3
Jeśli podobają ci się nasze artykuły, rozważ wsparcie nas finansowo. Będziemy mogli rozwijać się i dzielić sztuką jeszcze aktywniej. Liczy się każde 10 złotych :) Więcej informacji znajdziesz tutaj. Dziękujęmy!