Louis Tiffany
Proces tworzenia dzieła sztuki może być równie fascynujący co samo dzieło. Weźmy pod lupę ten witraż zaprojektowany przez Louisa Tiffany'ego (syna Charlesa Tiffany'ego, założyciela firmy jubilerskiej Tiffany and Company). Zamiast malować obraz na szkle, poszczególne kolorowe szybki zostały umieszczone w ramie okna jak kawałki układanki i przylutowane. Początkowym etapem procesu było sporządzenie rysunku obrazu w pełnym rozmiarze z mniejszego projektu wstępnego. Rysunek służył również jako wzór do wycięcia poszczególnych kawałków szkła z całej szyby. Ówcześnie używano głównie szkła barwnego, które ma jednorodny kolor i przejrzystość. Artyści musieli malować gotowe witraże emalią, aby uzyskać pożądany efekt. Natomiast Tiffany tworzył ze szkła opakowego, które produkował w swojej fabryce. Jego szkło charakteryzowało się rożnorodnością tekstur i odcieni, czasem nawet w pojedynczym fragmencie, co dawało oszałamiający efekt. Dzięki tej innowacji witrażownictwo zostało podniesione do rangi wyższej sztuki. Rzemieślnicy w jego fabryce używali różnych narzędzi i technik manipulowania płynnym szkłem, aby stworzyć dramatyczne kolory i efekty, takie jak cętki, wiry czy żłobienia. Ponieważ każdy kawałek był wybierany z tysiąca szyb, precyzyjnie wycinany i układany, można powiedzieć, że Tiffany malował szkłem.
Przyjrzyjcie się bliżej Hibiskusowi i papugom. Przypomina fotografię; ptaki i roślina na pierwszym planie są ostre, podczas gdy jasnozielone tło jest niewyraźne i rozmazane oraz pocętkowane, przez co przypomina światło przebijające się przez listowie. Realistyczne detale wspaniałych niebieskich piór na skrzydłach i ogonach ptaków kontrastują z marmurkowatym umaszczeniem ich ciał. Cienie na gałęziach i pojedyncze liście wzmacniają obraz, a zróżnicowane odcienie kremowych kwiatów hibiskusa tworzą w nim przestrzenność. Sposób przycięcia sceny i jej asymetria przywołuje na myśl sztukę japońską. Tiffany rozpoczął swoją karierę jako malarz, zanim postanowił skupić się na witrażownictwie.