Giovanni Baglione
Amor według Baglione został stworzony dla kardynała Benedetto Giustinianiego i był odpowiedzią na Amora, którego Caravaggio namalował dla markiza Vincenzo Giustinianiego, brata kardynała (tak, brzmi to jak konkretne problemy rodzinne).
Caravaggio namalował ślicznego, prowokacyjnie nagiego chłopca jako bożka ziemskiej miłości oraz zwycięzcę sztuk wyzwolonych, siły i sławy. Dodatkowo, Caravaggio nadał mu rysy chłopca, który pozował do rzeźb sakralnych. Było to poważne wyzwanie dla ówczesnych wartości moralnych. Tu wszystko wygląda inaczej - Baglone ukazał miłość ziemską powaloną na ziemię przez miłość niebiańską w zbroi. W lewym dolnym rogu kuli się diabeł z uszami fauna i widłami. Starożytność doskonale zdawała sobie sprawę z rywalizacji o duszę człowieka między Erosem i Anterosem, bogiem miłości odwzajemnionej. Anteros wymierza także karę tym, którzy gardzą miłością i umizgami innych, oraz mścicielem nieodwzajemnionej miłości. Jeśli uda się pogodzić tych dwóch, osiągnie się miłość doskonałą. W przeciwieństwie do tego, obraz Baglione, zgodnie z oficjalnym nauczaniem Kościoła w jego czasach, ma na celu ujarzmienie ziemskiej miłości. Amor niebiański, przypominający opadającego świętego Michała Archanioła, cofa ręce do ostatniego ciosu.