Francisco Goya
Dzisiaj prezentujemy obraz, który można ogladać do 7 stycznia 2018 w galerii The Wallace Collection na wystawie Od El Greco do Goi - Hiszpańskie Arcydzieła z Muzeum Bowes. Więcej informacji można znaleźć tutaj.
Ten obraz został zakupiony w 1862 przez Johna i Joséphine Bowes w Paryżu z kolekcji zmarłego Conde de Quinto poprzez marszanda Benjamina Gogué.
W ponurym wnętrzu, przedstawionych zostało siedmiu mężczyzn w różnych pozach. Ich widmowy wizerunek, łańcuchy wokół rąk i nóg, a także odludna atmosfera od razu oddają ich nędzne życie jako więźniowie. Postaci wydają się niemal zamrożone w swoich pozach pod potężnym łukiem, który podkreśla atmosferę uciśnienia. Co więcej, iskrzące w tle światło, nie służy pokazaniu postaci, lecz podkreśleniu otaczającej ich ciemności i niemal monochromatycznego pomieszczenia, gdzie zostali pozostawieni swej udręce. Podarte szmaty przykrywają ich wymęczone ciała, a jeden z więźniów jest ukazany leżąc nago, z łańcuchem wokół szyi. Tuż obok, kolejny więzień stoi niezdarnie, patrzac na nas bezmyślnym spojrzeniem. Te dwie postaci w szczególności symbolizuja udrękę dotykającą tą grupę więźniów i pokazują potępienie artysty dla nieludzkich warunków w jakich się znajdują. Jako artysta, Goya w szczególności zajmował się reprezentacją ludzkiego cierpienia i pokazywaniem niedoli więźniów. Podzielał poglady ówczesnych oświeconych myślicieli, którzy walczyli o prawa człowieka i domagali się reform w systemie więziennym.
Ten obraz był częścia 12 małych obrazów, które Goya stworzył na metalowych płatach między 1793 i 1794 rokiem. Seria porusza wiele różnych tematów, których zazwyczaj nie malował dla swoich patronów, takich jak szpital psychiatryczny, scena w teatrze, a także wrak statku. W tym okresie Goya zdrowiał po przebyciu ciężkiej choroby, która zmusiła go do pobytu w izolacji i ostatecznie odebrała mu słuch.