Symche Trachter
Dzisiejszy obraz prezentujemy dzięki Żydowskiemu Instytutowi Historycznemu w Warszawie. Dziękujemy!
Trachter prawdopodobnie namalował ten czarujący pejzaż po powrocie z Paryża w 1929 roku. W charakterystyczny dla siebie sposób artysta przedstawił budynki małego miasteczka wpasowujące się w wiejski krajobraz. Powykrzywiane domki wydają się być na skraju zawalenia. Niektóre ukryte są za wzgórzami, inne widzimy w całej okazałości. Centralnym punktem obrazu jest dom z gankiem w kolorze złamanej bieli. Wchodzi do niego dwoje ludzi, których Trechter naszkicował tylko kilkoma pociągnięciami pędzla. Niebieskie okiennice odcinają się na tle białych ścian.
Po lewej znajduje się brązowy dom. Tak samo jak w innych częściach kompozycji, barwa jest kombinacją wielu różnych kolorowych łat, nie tylko odcieni brązu. Ciemna zieleń krzaków, drzew i traw zdaje się oplatać domy. Całą kompozycję zamyka pochmurne niebo.
Artysta zastosował technikę impasto, zwłaszcza malując ziemię, drzewa i niebo. Światło odbija się w pociągnięciach farby nadając obrazowi życie. Stosując tę technikę oraz malując domy wykrzywione i pochylone artysta sprawił, że ten niejako banalny temat stał się bardzo dynamiczny. Pod tym względem Trachter jest niezwykle podobny do innego żydowskiego artysty Chaima Soutine, którego prace mógł oglądać w Paryżu. Ten i inne obrazy Trachtera można znaleźć na portalu Delet delet.jhi.pl.
P.S. Tutaj znajdziesz więcej informacji na temat Chaima Soutine i jego nowojorskiej wystawy.