Pieta

Pietà (oznaczająca „żal", „litość" w języku włoskim) to temat w sztuce chrześcijańskiej ukazujący Marię tulącą martwe ciało Jezusa. Ten panel, datowany na lata od 1465 do 1470, określa widoczne wyzwolenie się Giovanniego Belliniego z wpływów Andrea Mantegni, z którym był związany nie tylko koligacjami kulturowymi, ale także bliskimi więzami pokrewieństwa (byli szwagrami).

Szkoła padańskiego artysty jest wyraźnie widoczna w wyrazistości konturów i rzeźbiarskiej plastyczności postaci, wprowadzonych na pierwszy plan w celu wkroczenia w przestrzeń obserwatora. Jednak Bellini zanurza scenę w atmosferze naturalnego światła, łagodząc odcienie i koncentrując się nie tyle na budowie rygorystycznej perspektywy, co przekazaniu smutnego człowieczeństwa postaci. Tym sposobem tworzy on nowy język, który stanie się po latach jego osobistym i niepowtarzalnym znakiem stylistycznym.

Propertius, wielki poeta epoki augustowskiej, którego wersety są wypisane na pasku wzdłuż dolnej krawędzi, mówi o zdolności obrazu do wyciskania łez - efekt obserwowany w przypadku niektórych dzieł z pewnością dotyczy i tego.

Dzisiejsze arcydzieło prezentujemy wam dzięki Pinacoteca di Brera :)

P.S. Tutaj znajdziecie wszystko, co musicie wiedzieć o Pietach Michała Anioła!