Claude Monet
W 1877 roku dworzec Świętego Łazarza był największym dworcem kolejowym w Paryżu. Monet, po powrocie do Francji z Londynu, w latach 1871-1878 mieszkał w Argenteuil nad Sekwaną, niedaleko Paryża. W styczniu 1877 roku wynajął niewielkie mieszkanie i pracownię w pobliżu dworca Saint-Lazare. Na trzeciej wystawie impresjonistów, która została otwarta w kwietniu, wystawił siedem obrazów przedstawiających dworzec kolejowy.
To płótno jest jednym z czterech zachowanych dzieł przedstawiających wnętrze dworca. Mimo że pociągi i tory kolejowe były uwieczniane już na wcześniejszych pracach impresjonistów (i przez Turnera na słynnym obrazie Deszcz, para, szybkość), nie były uważane za estetycznie wyszukane obiekty.
Wyjątkowe ujęcie dworca Moneta przypomina pejzaż, z dymem unoszącym się z lokomotyw niczym chmurami na niebie. Szybkie pociągnięcia pędzlem uwydatniają lśniące maszyny oraz tłum pasażerów kłębiący się na peronie.
P.S. Tutaj możecie obejrzeć jeszcze jedną scenę z dworca Saint-Lazare, tym razem autorstwa Edwarda Maneta <3