Wierieszczagin miał osiem lat, gdy jego rodzina zapisała go do Aleksandrowskiej Szkoły Militarnej dla Młodzieży w Carskim Siole w północnej Rosji. Stamtąd przeszedł do szkoły morskiej w Sankt Petersburgu i w 1858 roku odbył swoją pierwszą podróż .
Z czasem jego niezadowolenie z wykształcenia wojskowego rosło i w końcu zrezygnował ze służby, by poświęcić się artystycznym zajęciom. Niedługo potem zdobył medal z Akademii Sztuki w Sankt Petersburgu za swoją pracę Ulisses zabija zalotników. Studiował również krótko w cenionej Paryskiej Akademii Sztuk Pięknych pod okiem renomowanego orientalisty, Jeana Léona Gérôme'a. Jego wpływ na prace Wierieszczagina jest łatwo widoczny w dbałości o misterne szczegóły i umiejętne opanowanie światła.
Wierieszczagin podróżował intensywnie przez prawie 10 lat, odwiedził wiele egzotycznych lądów. Jego dzieła w stylu orientalizmu dokumentują te niesamowite podróże. W 1874 roku Wierieszczagin wraz z żoną rozpoczął dwuletnią ekspedycję do Indii. Chociaż ich wyprawa była trudna i po drodze napotkali wiele przeszkód, znalazł głęboką inspirację w intensywności naturalnego krajobrazu Himalajów i stworzył ponad 150 szkiców z tej podróży.
Wierieszczagin stał się bardzo dobrze znany w XIX wieku przez swoje realistyczne obrazowanie wojny, był jednak równie utalentowany w spokojnych kompozycjach takich jak ta. W tym obrazie odwzorował po mistrzowsku ośnieżone góry wielkiego himalajskiego pasma ze spokojnym zielonym ulistnieniem na pierwszym planie.
P.S. Tutaj przeczytacie o podróży Wasilija Wierieszczagina przez Indie <3