Fernando Botero
Najbardziej ambitne dzieło Fernanda Botero w Muzeum Antioquia to Ludwik XVI i Maria Antonina podczas wizyty w Medellin w Kolumbii. Jest to dyptyk dużego formatu i zawiera wiele tematów w jednej scenie. Niemożliwe jest przejście obok niego obojętnie. Wizyta tak naprawdę nigdy nie miała miejsca. Ale w tej sytuacji nie jest to najważniejsze, to parodia, którą Botero przedstawił dość poważnie.
Mimo że Botero nigdy nie spotkał tych dwóch postaci osobiście (nie było to możliwe, oboje zostali ścięci podczas rewolucji francuskiej w 1793 roku), poznał ich przez obrazy. Botero powołuje się na innych malarzy, zwłaszcza tych, którzy rzeczywiście żyli na dworze monarchów. Artysta przyjmuje tę malarską narrację i wykorzystuje ją na swój własny sposób. Dysproporcja, przepych i wielkie fryzury na tamtym dworze są silnie związane z jego estetyką, co wyjaśnia, dlaczego objętości są czasem typowymi cechami.
Jest tu kpina i sarkazm, które Botero łączy z historią sztuki i jej początkami, aby umieścić niektórych monarchów w obcym dla nich środowisku. Właśnie dlatego postać grana przez matkę Botero zostaje mediatorem; działa jako świadek tego wielkiego wydarzenia, wychodząc zza drzwi swojego domu, jakby czegoś wyczekiwała.
W tym dyptyku znajduje się również idea Medellín, którą artysta wywodzi z dzieciństwa i doświadczeń młodości: Medellín z małymi piętrowymi domkami. Jest to obraz miasta, który Botero zachowa na zawsze, ponieważ wyprowadził się stamtąd w bardzo młodym wieku. Jest tu odrobina nostalgii.
Dzisiejszy obraz Botero (uwielbiam jego prace) prezentujemy wam dzięki Museum of Antioquia w Medellín w Kolumbii.
P.S. Tutaj znajdziecie selekcję mniej znanych, a bardzo interesujących obrazów Botero, które powinniście poznać!