Choć urodzony w Moskwie, Kandinsky wychował się w Odessie, gdzie studiował prawo, zanim przeniósł się do Monachium w 1898 r., aby studiować sztukę. W owym czasie Monachium było centrum grafiki, sztuki dekoracyjnej w stylu Jugendstil i ruchu niemieckich symbolistów, dowodzonego przez poetę, Stafana Georga. Rycerz w "Pożegnaniu" ma przypuszczalnie jego wyraźny profil i odzwierciedla nostalgię Kandinsky'ego za rosyjską legendą o św. Grzegorzu. Jako bohaterska postać o uzdrawiającej mocy, rycerz wyczekuje na definiujący motyw grupy symbolistów, do której należał Kandinsky, "Der Blaue Reiter" (Błękitny jeździec).
Pomiędzy 1902 a 1904 r. Kandinsky ukończył czterdzieście dziewięć drzeworytów i pozostał twórczym grafikiem przez resztę swojej kariery. Kiedyś powiedział, że "kolor jest klawiaturą, oczy harmoniami, dusza fortepianem o wielu strunach. Artysta jest dłonią, która gra, dotyka różnych klawiszy aby wywołać brzmienia w duszy". Pięknie.