Autoportret

XVIII wiek we Francji można uznać za erę transformacji dla kobiet, które coraz częściej wkraczały w nowe role społeczne. Zmiana ta była widoczna również w świecie sztuki, gdzie pionierki malarstwa, takie jak Élisabeth Louise Vigée Le Brun i Adélaïde Labille-Guiard, zaczęły robić karierę zawodową pod koniec stulecia. Obie artystki były jednymi z pierwszych kobiet wybranych do Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby, torując drogę rosnącej liczbie kobiet zarówno w Akademii, jak i w szerszym społeczeństwie. 

Jedna z takich artystek, urodzona w Lyonie Marie-Gabrielle Capet, szkoliła się w Paryżu pod kierunkiem Labille-Guiard. Capet była jedną z 21 artystek, które wystawiły swoje prace na Salonie w 1791 roku, tuż po Rewolucji Francuskiej. Na swoim autoportrecie (namalowanym około 1783 roku) Capet wydaje się trzymać w specjalnym uchwycie kredę do rysowania, stojąc przed sztalugą. Na obrazie uchwycona jest jej młodzieńcza twarz w wieku 22 lat, promienna i świeża, a artystka ubrana jest w niebieską satynową sukienkę stylowo otwartą na piersi, ozdobioną pasującymi do niej wstążkami, które odzwierciedlają beztroskiego ducha XVIII wieku. Jednak poza rokokowym urokiem, portret emanuje również prostą, niewymuszoną jakością, która wskazuje na ewoluujące style artystyczne następnej epoki. W tym momencie zbliżała się burza rewolucji francuskiej, a świat sztuki zaczynał rezonować z odrodzonym idealizmem inspirowanym klasyczną sztuką Grecji i Rzymu, a także realizmem dostosowanym do wyłaniających się ruchów obywatelskich w społeczeństwie.

Uwielbiam ten autoportret: Capet jest tak pewna siebie i dumna ze swojego zawodu i talentu. Można go znaleźć w naszym bestsellerowym zestawie 50 pocztówek Kobiety Artystki :)

P.S. Oto 10 słynnych autoportretów artystek! Czy znacie je wszystkie?