Dzieci w ogrodzie

Dzisiaj wypada ostatnia niedziela naszego specjalnego miesiąca z kolekcją Muzeum Narodowego w Warszawie. Mamy nadzieję, że spodobał Wam się nasz niewielki wybór polskiej sztuki :) Liczymy też, że korzystaliście z lata z DailyArt i jesteście gotowi na jesień - oby lepszą niż rok do tej pory...

Władysław Podkowiński zetknął się z francuskim impresjonizmem, kiedy w 1889 roku ze znajomym artystą, Józefem Pankiewiczem odwiedzili Paryż. Wpływ tych doświadczeń, a w szczególności zaznajomienie z klasycznymi dziełami Claude'a Moneta, jest wyraźnie widoczny na obrazie z 1892 roku zatytułowanym Dzieci w ogrodzie.

W latach 1891-1892 Podkowiński dłuższy czas spędził w towarzystwie malarzy Miłosza Kotarbińskiego i Stanisława Maszyńskiego. To w ich rodzinnych posiadłościach artysta stworzył swoje najwspanialsze sceny plenerowe i skąpane światłem portrety. Malował rozkwitające kwietniki, rozciągające się łąki i pola przecinane wiejskimi drogami lub strumieniami. Oczarowany błogą atmosferą życia w otaczających Warszawę obszarach wiejskich, Podkowiński poświęcał całą swoją energię na uchwycenie obserwacji natury i wywartych na niego wrażeń. Utrwalał zachowanie światła w trakcie słonecznych dni i często wykorzystywał spędzających wakacje na wsi członków rodziny gospodarzy jako sztafaż.

W Dzieciach w ogrodzie Podkowiński uchwycił dwóch synów gospodarza podlewających kwietnik w rodzinnej posiadłości we wsi Chrzęsne. Chłopiec z konewką to sześcioletni Tadeusz Kotarbiński, przyszły filozof światowej sławy, a za nim znajduje się dwuletni Mieczysław Kotarbiński, przyszły malarz i projektant wnętrz. Tworząc to dzieło, artysta zastosował swoją ulubioną technikę wypełniania pierwszego planu roślinnością, której był wprawnym obserwatorem. Zbudowany wzdłuż ukośnej linii obraz opiera się na kontraście ciepłych i zimnych odcieni, z dominującymi złotymi i zielonymi kolorami uzupełnionymi barwami szarości, fioletów i błękitów. Podkowiński zaprezentował owoce letniej sesji malarstwa plenerowego jesienią, podczas salonu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w 1892 roku. Prace te zostały znacznie lepiej przyjęte przez krytyków niż nierozumiane obrazy impresjonistyczne, które pokazał dwa lata wcześniej, krótko po powrocie z Paryża.

P.S. Najsłynniejsze dzieła z Muzeum Narodowego w Warszawie możecie zobaczyć tutaj! Znajdziecie tam wybór najważniejszych polskich obrazów w historii sztuki.